[นิยายเรื่องนี้เหตุการเเละสถานที่เป็นเร่องสมมุติที่เเต่คงขึ้นมา เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ใดๆหรือบุคคลใดๆทั้งสิ้น
กรุณาใช่วิจารณญาณในการอ่าน เนื้อหาไม่เหมาะสำหรับเด็ก มีฉากความรุนแรงในบางฉาก เเละมีเลือดกับการต่อสู้ ]
-------------------------------------------------------------
เธอมองเห็นวิญญาณ เเละเธอช่วยเหลือเหล่าวิญญาณเพื่อไขคดีฆาตกรรม วันนึง เธอถูกตีด้วยเเก้ว เเละ เมื่อเธอตื่น เธอก็ได้พบว่าเธอนั้นไม่ได้อยู่ในร่างของตัวเอง เธอได้หลุดมาอยู่ในร่างเด็กสาวที่อยู่ในโรงศพ
-------------------------------------------------------------
เด็กสาวทีถูกบีบค้นให้เจอเรื่องเลวร้าย....ต้องคอยอยู่อย่าง เดียวดายในคืนนึงที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป ทุกสิ่งที่หันมากาเธอเเละพรากเธอออกจากความสุก
" มันคือ โชคชะตาที่ไท่อาจเลี่ยงของเธอผู้นี้ ที่ต้องเจอชะตากรรมอันโหดร้ายที่ไม่อาจเลี่ยง "
.
.
.
.
.
.
.
เด็กหญิงอายุ 10 ขวบชื่อสุรา เธอเป็นเด็กฉลาดและขี้สงสัย เธอมีจินตนาการที่ยอดเยี่ยมและชอบอ่านหนังสือลึกลับ เธอสนิทกับพ่อแม่ของเธอมาก โดยเฉพาะพ่อของเธอที่เป็นนักสืบ
สุรากระตือรือร้นที่จะได้ยินเกี่ยวกับคดีของพ่อของเธอเสมอ และมักจะช่วยเขาแก้ปัญหาด้วยการให้มุมมองที่ไม่เหมือนใครของเธอ
ไวท์เเม่ ของสุรา เป็นแม่ที่อยู่บ้าน ผู้ชอบทำสวนและทำอาหาร เธอสนับสนุนสามีของเธอและงานของเขาในฐานะนักสืบ เธอมักจะกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเขา แต่เชื่อมั่นในความสามารถของเขาที่จะรับมือกับทุกสถานการณ์ที่เข้ามา
อเล็กซ์พี่ชายของสุรา กำลังเรียนแพทย์ที่มหาวิทยาลัยใกล้เคียง เขาสนิทกับครอบครัวมากและมักจะเป็นกระบอกเสียงของเหตุผลในครอบครัว เขาชอบแกล้งน้องสาว แต่ก็ชอบใช้เวลากับเธอและช่วยเธอทำการบ้านด้วย
ฮารับ พ่อของสุรา เป็นนักสืบของกรมตำรวจท้องที่ เขาเป็นเจ้าหน้าที่ที่ทุ่มเทและทำงานหนัก พยายามแก้ไขทุกกรณีที่เข้ามา เขาปกป้องครอบครัวของเขาและให้ความสำคัญกับความปลอดภัยเป็นอันดับแรกเสมอ
แม้จะมีอันตรายที่มาพร้อมกับงาน พ่อ ก็สามารถหาเวลาให้กับครอบครัวได้เสมอ เขาสนุกกับการพาพวกเขาไปผจญภัยและสอนพวกเขาเกี่ยวกับโลกรอบตัว โดยรวมแล้ว ครอบครัวนี้มีความแน่นแฟ้นและสนับสนุนซึ่งกันและกัน และพวกเขาพึ่งพาความรักและความไว้วางใจซึ่งกันและกันเพื่อฝ่าฟันความท้าทายในชีวิต
พวกเขาใช้ชีวิตรอย่างมีความสุด เเต่เเล้วสันนึงที่ครอบครัวของพวกเขาจะเปลี่ยนไป...
ในคืนหนึ่งในห้องของ สุรา
สุราเป็นคนนอนดึกเสมอ ดังนั้นเมื่อเธอได้ยินเสียงแปลกๆ ดังมาจากนอกหน้าต่าง เธอจึงลุกขึ้นนั่งบนเตียงทันที เธอเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ มันเป็นลม? แมวจรจัด?
ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงอู้อี้ มันมาจากชั้นล่าง
หัวใจของสุระเริ่มเต้นแรง เธอรู้ว่าพ่อของเธอเป็นคนนอนดึก แต่พี่ชายของเธอก็ยังเรียนหนังสืออยู่ เธอลุกจากเตียงอย่างเงียบ ๆ และเขย่งเท้าไปที่ประตูห้องนอน พยายามไม่ให้เกิดเสียง
ขณะที่เธอเปิดประตู เธอได้ยินเสียงใครบางคน...."นั่นใคร?" เเต่เสียงไม่คุ้น
เธอตกใจตัวสั้นออกมาก่อนที่เธอจะพบว่าใต้ร่างขอวเขามีร่างที่นอนอยู่ร่างที่คุ้นเคยเป็นอย่างดีร่างขอวพ่อเเท่ของเธอที่นอนจมกองเลือดโดยมีรอยการโดนของเเข็งฟาด
เธออยากกีดร้องเ้ต่ทำไม่ได้
สุราตัวแข็ง เธอไม่อยากส่งเสียง แต่เธอต้องเตือนพี่ชายของเธอ เธอวิ่งไปตามโถงทางเดิน เท้าเปล่าของเธอตบลงกับพื้นไม้เนื้อแข็ง
เมื่อเธอไปถึงห้องนอนของพี่ชาย เธอได้ยินเสียงกระจกแตก ผู้บุกรุกอยู่ข้างใน
สุราลุกพรวดเข้าไปในห้องของพี่ชายของเธอ หอบแฮ่ก “มีคนอยู่ในบ้าน” เธอกระซิบอย่างเร่งด่วน
พี่ชายของเธอที่ดูสงบและสำรวมกล่าวว่า "โอเค เธอพักที่นี่ ฉันจะไปตรวจดู"
"เเต่!...." สุระกระซิบอย่างร้อนรน "เราต้องโทรหาตำรวจ"
แต่ก่อนที่เธอจะทันได้ทำอะไร ประตูห้องนอนก็เปิดออก และร่างในชุดคลุมก็ก้าวเข้ามา เธอตกใจเเต่พี่ขอวเธอกดหีวเธอให้หลบที่ใตี้เตียง และพี่ชายของเธอพุ่งเข้าใส่ผู้บุกรุก
การต่อสู้นั้นสั้นแต่รุนแรง สุราได้ยินเสียงกำปั้นกระทบเนื้อและเสียงคำรามต่ำด้วยความเจ็บปวดของผู้บุกรุก แล้วจู่ๆ ทุกอย่างก็เงียบลง
สุราแอบมองออกมาจากหลังเตียงของพี่ชาย หัวใจของเธอหยุดเต้น ผู้บุกรุกได้เอาชนะพี่ชายของเธอและตอนนี้กำลังรัดคอเขาด้วยสายไฟ
ดวงตาของสุราเบิกกว้างด้วยความสยดสยอง และเธอขยับไม่ได้ เธอมองดูร่างของพี่ชายของเธอเดินโซเซ และผู้บุกรุกก็ปล่อยมือของเขา
ผู้บุกรุกค่อยๆ หันหน้าไปทาง สุรา และเธอสามารถเห็นแววตาเย็นชาในดวงตาของเขา เขาก้าวเข้ามาหาเธอ และสุรสก็ตกใจ ถอยหลังไปติดกับใต้เตียงกว่าเดิม
เมื่อผู้บุกรุกเข้ามา สุราก็หลับตาลงและเตรียมใจรับสิ่งที่เลวร้ายที่สุด แต่แล้วเธอก็ได้ยินเสียงไซเรนข้างนอก และผู้บุกรุกก็หนีไปอย่างรวดเร็ว
สุระและตำรวจมาถึงในเวลาต่อมา แต่ก็สายไปเสียแล้ว พี่ชายของเธอเเละพ่อเเม่เธอ....เสียชีวิตแล้ว
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา สุระถูกความทรงจำเกี่ยวกับการตายของพี่ชายตามหลอกหลอน
จนวันนึง...
สุระไม่เคยเชื่อเรื่องผีหรือวิญญาณมาก่อนในคืนนั้น เธอคิดเสมอว่าพวกเขาเป็นเพียงเรื่องเล่าที่เล่าสู่กันฟังเพื่อหลอกหลอนกัน แต่ตอนนี้เมื่อเธอมองไปรอบ ๆ ห้อง เธอสามารถเห็นพวกมันได้ทุกที่
วิญญาณแม่ของเธอลอยอยู่ใกล้เพดาน สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสับสน วิญญาณพ่อของเธอยืนอยู่ข้างเตียง มือของเขายื่นออกไปราวกับจะเอื้อมไปหยิบอะไรบางอย่าง และวิญญาณของพี่ชายของเธอนั่งอยู่บนพื้น ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว
สุราไม่รู้จะทำอย่างไร เธอต้องการหนีเพื่อซ่อนตัวจากวิญญาณที่ล้อมรอบเธอ แต่เธอจะทิ้งครอบครัวไปแบบนี้ไม่ได้ เธอต้องทำอะไรสักอย่าง
ขณะที่เธอยืนอยู่ตรงนั้น ตัวแข็งทื่อด้วยความกลัว เธอได้ยินเสียงกระซิบข้างหู “ตามหาเขา” เสียงนั้นบอก "ตามหาคนั้น"
สุราหันไปรอบ ๆ แต่ไม่มีใครอยู่ที่นั่น เธอรู้แล้วว่าเป็นวิญญาณที่พูดกับเธอ
สุราหายใจเข้าลึก ๆ บังคับตัวเองให้มีสมาธิ เธอต้องกล้าหาญ เธอต้องหาให้ได้ว่าใครทำสิ่งนี้กับครอบครัวของเธอ
เธอเดินเข้าไปหาวิญญาณของพี่ชายและคุกเข่าลงข้างเขา "พี่...เห็นหน้าเขาไหม " เธอถาม.
วิญญาณของพี่ชายของเธอมองมาที่เธอ ดวงตาของเขาเศร้าหมอง “เขาสวมเสื้อคลุมเข้ามา” เขากล่าว “ฉันไม่เห็นหน้าเขา”
สุราพยักหน้า เธอมองไปรอบๆ ห้อง พยายามหาเบาะแสที่อาจช่วยเธอได้ นั่นคือตอนที่เธอสังเกตเห็นบางสิ่งที่แปลก
หน้าต่างเปิดอยู่ สุระรู้ว่าครอบครัวของเธอมักจะปิดหน้าต่างในเวลากลางคืน มันอันตรายเกินไปที่จะเปิดทิ้งไว้
สุราเดินไปที่หน้าต่างแล้วมองไปข้างนอก มันมืด
ด้วยความตั้งใจใหม่ สุรายืนขึ้นและเช็ดน้ำตาของเธอ เธอรู้ว่าเธอต้องทำอะไร เธอกำลังจะตามหาชายผู้ทำสิ่งนี้ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม
และการเดินทางของ สุรา ก็เริ่มขึ้นในฐานะนักสืบที่มองเห็นวิญญาณได้ เธอใช้ความสามารถของเธอในการสื่อสารกับคนตายเพื่อไขคดีอาชญากรรมและนำความยุติธรรมมาสู่ผู้ที่ทำผิด มันเป็นเส้นทางที่ยากลำบาก แต่สุระรู้ว่านั่นคือการเรียกร้องของเธอ
เธอไม่เคยลืมคืนที่ครอบครัวของเธอเสียชีวิต แต่เธอตั้งใจแน่วแน่ที่จะทำสิ่งดีๆ ออกมาจากมัน และในที่สุดเธอก็ทำสำเร็จกลายเป็นหนึ่งในนักสืบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคนั้น
ความคิดเห็น